Catharina en Pushkin

Die laatste pannekoek met banaan en chocola was wel de nekslag. Ik sta nu op springen. Maar ik heb dan ook een half uur om uit te buiken terwijl mijn wasje in het snelprogramma van de indesit van de drie zusters draait. Een van de zusters deed verwoede pogingen om van alles en nog wat uit te leggen over de machine, maar ik begreep er niets van. En zij niets van mij. Dat ik maar zo weinig wasmiddel in dat machien deed. Maar goed dat ze niet weet dat het gewoon Sanex douchegel is.....
Mijn overdadige avondmaal bij de onvolprezen Teremok (een Russische fast-food keten met blini (hartig en zoet), saldes en soepen) moest de gebrekkige culinaire mogelijkheden van vamiddag enigszins compenseren. Ik was al vroeg op pad, met metro en bus de stad uit naar Pushkin, waar de paleizen van Catherina en Alexander liggen. Ik was er dus keurig op tijd, voor de grote drukte. Het weer was afwisselend zonnig en dreigend, hetgeen keurig bij de tuinen van Catharina paste. Een strakke Franse tuin, door een Nederlander ontworpen, en een Engelse landschapstuin. En dan een enorm paleis natuurlijk. Omdat ik zo slim was om met de tuinen te beginnen, stond er een enorme rij voor de ingang van het paleis tegen de tijd dat ik daar aan toe was; dat heb ik dus maar overgeslagen. De tuinen waren mooi genoeg, met her en der leuke paviljoentjes en follies. Een muskusrat trok baantjes in de grote vijver en een eekhoorn beet me bijna in de vingers. Heel idyllisch allemaal. Het Alexanderpaleis heb ik ook links laten liggen om verder een beetje door het oude deel van het stdje te slenteren, op zoek naar eten. In dat hele park niets te krijgen, terwijl er toch echt cafe's op de kaart stonden. Het echte seizoen is duidelijk nog niet begonnen. Er lagen hier dan ok nog restjes ijs op de vijvers. Bij een kerk was het enorm druk. Heel Pushkin kwam even langs met de auto. Iedereen kocht een bosje wilgentakken. Daar zag ik gisteren ook al veel mensen mee lopen. Het blijkt vandaag palmzondag te zijn, en dat noemen ze hier wilgenzondag. Vandaar. Aan de rand van het park ook de datsja van Pushkin nog even aangedaan. Hij verbleef daar in de zomer van 1831. De dames van het Pushkingenootschap regeerden er met ferme hand. Met vilten sloffen om je schoenen mocht je door de kamers schuifelen. Waar alles "in de stijl van...." was gereconstrueerd. Weinig echts dus, qua Pushkin, maar toch een aardig beeld van hoe men er toen bijzat. Aaangenaam. In het centrum van het stadje toch nog wat te eten gevonden, bij een bakkertje, waar iedereen in een gezellig formica halletje stond te eten en te drinken.
Inmiddels had het weer definitief voor zonnig en blauw gekozen. Terug in Petersburg naar museum Rosphoto gegaan. Met een mooie tentoonstelling van het Duitse agentschap Ostkreuz, over het leven in de grote stad. Morgen opent er een tentoonstelling van Anouk Steketee. Inderdaad, Nederlands. Maar ik kan niet naar de vernissage, omdat ik naar de opera moet. In de late middagzon op de Nevsky Prospect schaamteloos aan de koffie en taart gegaan.
Het eten begint te zakken, dus tijd om eena naar de was te gaan kijken. Die heeft morgen nog een hele dag om te drogen. Dinsdag om 6 uur moet ik op om de trein naar Novgorod te halen.