Lukang

"We" hebben de voorpagina van de Taipei Times gehaald met de rel tussen Erdogan en dat stelletje Nederlandse fascisten. Een twijfelachtige eer uiteraard. Gelukkig heb ik hier geen last gehad van deze nationale imagoschade. Verrassend veel mensen hebben geen idee wat Holland of Netherlands is. Amsterdam doet zo nu en dan een belletje rinkelen. Plaatst alles toch weer fijn in perspectief. Ik heb vandaag alleen maal lol gehad. Eindelijk normaal geslapen, dus bijtijds en fris op kunnen staan. Zat in no time in een trein naar Changhua, en was daar dan ook nog voor tienen. Na wat gestoei met de lockers op het station kon ik daar mijn rugzak achterlaten, zodat ik niet eerst heen en weer naar het hotel hoefde, waar ik toch nog niet in kon. Binnen een kwartier ook al een bus naar Lukang. Omdat ik niet genoeg kleingeld had betaalde een Taiwanees mijn buskaartje. Hij had zijn hele schooltijd met deze bus heen en weer gereden tussen Changhua en zijn geboortestad Lukang. Dat bleek inmiddels een behoorlijk grote stad te zijn, waar je niet echt een historisch centrum verwachtte, maar dat was er dus toch, en daar kwam dan ook half Taiwan op af. Behalve de grote hoeveelheid prachtige tempels zag je door alle opgeleukte winkels en restaurantjes vrijwel niets van die oude stad, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was hier ineens toch wel erg Chinees: iedereen komt om te snacken en te shoppen. Een enorme klereherrie overal. En ik voel met mijn neus in de Mazu-boter: het was een festivaldag. Geen idee wat en hoe, maar het had met Mazu te maken, aan wie hier de grootste en mooiste tempel gewijd was. Toen ik er ankwam vertrok er net een optocht met grote poppen/kostuums en een draagbaar met een beeld erop. Met veel getoeter en getrommel uiteraard. In een andere tempel zag ik later nog zo'n stoet klaarstan, en aan het eind van de middag was ik net op tijd om in de hoofdtempel het hele ritueel van zo'n vertrekkende stoet te zien. In die poppen zit een (kleine) Chinees verstopt, waardoor die hele pop, zo'n 3,5 meter hoog, een nogal koddig loopje heeft. De armen zwiepen alle kanten op. Kleine kinderen waren er wel bang voor. De koppen zagen er ook nogal kwaad uit. Omdat 23 "maart" de verjaardag van Mazu is en rond die tijd de grote optocht is tussen de twee belangrijkste tempels, vermoed ik dat daaraan voorafgaand allerlei regionale tempel-teams de hoofdtempel in hun buurt op deze manier bezoeken. Maar de details heb ik nog niet na kunnen googlen. Maakt ook niet uit, want het was voral een leuk schouwspel, waar ik verder helemaal niet op gerekend had. De grote Boedistische tempel, toch een beetje de concurrerende godsdienst, was veel soberder en rustiger. Mooi voor de afwisseling. maar ik moet bekennen dat ik toch wel helemaal in de dekrasie-modus ben :-)
Terug in Changhua was het weer stoeien met de lockers. maar gelukkig wist ik de inhoud te bevrijden. Mijn hotel bleek een gevalletje 70-er jaren retro-chique te zijn o de 10e verdieping van een kantoorgebouw. Inclusief een visvijver, op diezelfde 10e verdieping. MOrgenochtend doe ik nog een toertje door deze stad voor ik de reis vervolg naar Chiayi. Daar nadert de temperatuur inmiddels de 30 graden. En met de stijgende temperaturen hebben helaas ook de muggen hun intrede gedaan. Gelukkig heb ik nog wat DEET bij me.