Volksvermaak

Kom in de tent !De jaarmarkt is vandaag echt losgebarsten. Onder een brandend hete zon bij strak blauwe hemel. Door de enorme ontbijtdrukte in het hotel was ik niet enorm vroeg op stap. het huishoud gedeelte van de markt was aan het uitladen en opbouwen, Alles voor de keuken en voor op het land was wel zo'n beetje te koop. Ook hier zijn de plastic borden en bekers het ooit zo kenmerkende Indiase metaalwerk aan het verdringen. De landarbeiders moeten het echter nog steeds doen met ouderwets smeedijzer. Ziet er ook veel leuker uit. Voor de kinderen was er heel veel plastic rotzooi. Ongetwijfeld uit China. En voor de kamelen en paarden hoofdstellen, zadels en versiersels volgens de laatste mode. En dan barstte het uiteraard nog van de eettenten. Ook de kamelen- en paardenmarkt waren nog steeds druk bevolkt. Vandaag me eens iets meer in de paarden verdiept. De handel daarin bestaat vooral uit heel lang onder een boom of een tentdoek naar een paard liggen of zitten kijken. Zo nu en dan werd ergens een paard gedemonstreerd, met kunstjes waar onze Anky nog nooit van heeft durven dromen, Ook zag je regelmatig iemand even een proefritje maken. Er stonden een paar zeer opzichtig dure tenten met ongetwijfeld zeer kostbare paarden. Te koop, of te huur voor het kwalitatief hoogstaande dekwerk. Het gaat dan om ren- of polopaarden.
Mijn vaste restaurant had geïnvesteerd in een spandoek langs de hoofdweg. Er waren dan ook wat meer, Indiase, bezoekers tijdens de luns. Vanwege de hitte een middagbreak in het hotel genomen. De kamer bleek ingenomen door een enorme zwerm gigantische wespen; die bleken echter totaal niet in mij geïnteresseerd, dus ik heb ze ook maar gewoon genegeerd. Op tv de eerste wedstrijd tussen India en Sri Lanka. Cricket uiteraard. Het ideale tijdverdrijf voor de siësta.
Tegen zonsondergang weer naar het kermisterrein gelopen (ik leg hier wat kilometers af). Daar begon het langzaamaan gezellig druk te worden. Het laatste daglicht werd geleidelijk vervangen door het licht van gloeilampen en tl balken. Alle exploitanten van attracties schreeuwden het publiek toe via monsterlijk grote geluidsinstallatie, met overeenkomstige decibellen natuurlijk. Begonnen met een ritje in een reuzenrad. Mijn derde al weer, ik beken. Deze keer een Indier tegenover me in het bakje die minder ontspannen was dan hij wilde doen voorkomen. Vervolgens naar de steile wand, de grootste van de twee. Met ruimte voor twee verdiepingen publiek boven de wand. Dit fenomeen bestaat bij ons volgens mij al enkele decennia niet meer; maar het is een leuk spektakel. Elementaire natuurkunde natuurlijk, zou Sheldon Cooper smalend opmerken. Twee motoren, met zonder handen, en uiteindelijk tot maximaal 4 maruti suzuki's ( bij ons beter bekend van het royale Apeldoorn incident). In tien minuten was het weer voorbij en kon de spreekstalmeester nieuw publiek gaan werven. De concurrent heeft een kleinere baan, maar vrouwelijke motorrijders ter compensatie. Die zal ik morgen eens gaan aanschouwen. Ook het circus wil ik zeker niet missen, met enkel menselijke acts. Of ik de tovenaar ook nog aankan weet ik niet. En wat de act is in de tent met een ezel heb ik nog niet begrepen. Maar ik heb nog 2,5 dag. Helaas ga ik de kamelenrace missen, want dat is het sluitstuk van het festival in het stadion en dan ben ik net weg. Kan ik altijd nog een volgend jaar voor terugkomen.

Vandaag had ik dan de gebruikelijke off-day. Gebeurt iedere reis een keer. Weliswaar een milde versie deze keer, maar ik had even geen zin in zeurende Indiërs. Niettemin toch weer de nodige leuke momenten. Een zeer geconcentreerd koorddans-meisje, een zoveelste ritje in een reuzenrad, deze keer vergezeld door twee schoffies die bij de ingang stonden te bedelen om ook mee te mogen. Het was leuk dat ze door het dolle waren, maar daarna verwachtten ze eigenlijk dat we alle attracties zouden gaan doen en daar had ik dan weer geen zin in. Als oudere man met kleine jongetjes op de kermis, ik weet het niet. Moet ook aan mijn reputatie denken. De kleinere steile wand was dan ook nog wel weer leuk. De op de spandoeken beloofde dames hingen slechts bevallig uit het raam van de ronddenderende auto. Een tijdje een fascinerend grote stier over de markt gevolgd. Beest en massa sjokten voort in wederzijdse ontkenning van elkaars bestaan.
Op mijn laatste dag hoop ik nog wel het circus te kunnen bezoeken, maar dat blijkt nogal mysterieuze speeltijden te hebben...