Martin Parr in Batumi

Ik zit te schuilen voor de regen in de Wintertuin (!) van het Intourist Palace, een opgefluft voormalig Sovjet resort. Ik logeer hier niet, maar zit hier voorl vanwege de wifi, die te gebruiken is in ruil voor consumptie van een koffie en een taartje. Overigens pas mijn tweede deze reis hoor !
Batumi is een interessante mengeling van volken en bouwstijlen en andere "culturele" verschijnselen. Er wonen naast Georgiers veel Turken en Armenen. En qua toeries komen er daarnaast veel Russen en Oekraieners. Die komen echt allemaal wel voor de stranden, hoewel die er in onze ogen niet echt aantrekkelijk uitzien, met hun grauwe kiezels. Maar alles eromheen is enorm opgeleukt, met parken, clubs, lounges en ander soort moderne strandtenten. Ligstoelen in gekke kleuren en koddige "photo-opportunities". Waar ik dan weer allemaal foto's van loop te maken, omdat ik uiteraard niet zelf naar het strand ga. Ik voel me net Martin Parr.....
De stad is verder gevuld met vele bouwstijlen, van 19e eeuws Russisch, jaren 30 Europees, moderne glas- en staalbouw en ook veel moderne Neo-retro-kitsch. De musea waren hier zowaar open, en best aardig, als je niet teveel verwacht. In de Art Gallery liep er deze keer niet iemand achter me an om de lichten weer uit te doen, maar werden zels meteen de werken vn de muur gehaald :-) Het streekmuseum had alles van scherven, potten en pannen, opgezette beetsen, tot de bezittingen van een Chinees die hier eind 19e eeuw de theeplantages heeft geintroduceerd.
's Middags is het hier zo drukkend heet dat ik gewoon schaamteloos een middagdutje doe. En 's avonds flaneer ik dan gezellig mee over de Bulvard, die uietraard in vele vrolijke neonkleuren verlicht is.
Ik had hiervndaan willen vliegen naar Yerevan, maar dat blijkt helemaal niet te kunnen. Een dagje met de boot naar Sochi, net in Rusland, kan wel, maar weer niet voor mij als niet-Rus. Dus het wordt verder door zuid Georgie, richting de grotten-stad Vardzia. Met daarna alsnog de mogelijkheid om Armenie in te gaan, maar ik weet niet of dat dan nog loont. Ik zie het allemaal wel. Of niet, en dan weer iets anders.
Tot slot wil ik u, in het kader van de Olympische spelen en mijn niet aflatende zendingsdrang wijzen op www.thesochiproject.org van Arnold van Bruggen en Rob Hornstra. Daar leert u alles over de Kaukasische regio, met al zijn problemen, en over het subtropische Sochi, waar tot veler verbazing en ergernis in 2014 de Olympische Winter(!)spelen zijn.
De regen neemt af, dus ik ga richting hotel.