Mannen die de hele wereld haten

En de cirkel is weer rond. Ik zit weer op mijn dakterras in Tbilisi op de wind. Zij van Roelofs is ook thuis, aan de overkant. Ik geloof dat het iets minder verzengend heet is dan de eerste week dat ik hier was.
Na Borjomi was ik gisteren dus een dagje in Gori. Een niet erg tot de verbeelding sprekende stad met een sterke troef: het is de geboortestad van Stalin. En dus is er een groot Stalin museum. En dus wilde ik daar naartoe. Het was fascinerend, om meerdere redenen. Het levensverhaal van de grote schurk is uiteraard boeiend. Maar de manier waarop de Russen dat verbeeld hebben is ook interessand. Zonder enige wanklank uiteraard. En hoe men daar in Georgie, met de kennis van nu, mee om moet gaan, is ook weer extra boeiend. Bij de ingang stond een bord, een soort disclaimer, over hoe je een en ander tot je moest nemen. Er zijn plannen om er een meer algemeen museum over het Stalinisme van te maken. Dat is op zich begrijpelijk, maar het zonde zijn als de huidige opstelling daarvoor zou moeten verdwijnen. Het hele museum is eigenlijk een groot historisch document. Een straat verderop werd het allemaal nog wa actueler in het Oorlogsmuseum. Ooit bedoeld als museum over WO II, nu was er ook ruimte toebedeeld aan de slachtoffers vn de meest recente oorlog, precies 4 jaar geleden deze maand, tegen de Russen. Gori is toen nog gebombardeerd. Maar nu is het een tameljk gemoedelijke stad. Je kunt gewoon op een terrase op Stalin Avenue een biertje drinken.
Vanochtend boor mijn vertrek naar Tbilisi nog een korte excursie naar de 7e eeuwse kerk van Ateni Sioni gemaakt. Die helaas geheel in de steigers stond. Na zoveel eeuwen was er wat onderhoud nodig. Er was nog wel een mannetje met een sleutel in de buurt, dus ik kon er ook nog even in. Ook daar stegers, dus je moest enorm je best doen om de fresco's te zien.
Met 4 man in een taxi naar Tbilisi gesjeesd. Voor maar 2,5 euro. Ik dacht de hele reis dat dat toch wel 25 moest zijn, maar dat was toch echt niet zo. In de stad op zoek naar een boek, want ik vermoed dat ik de laatste 2 dagen wel wat leestijd heb. Het eerste engelse boek daat ik zag liggen was, hoe kan het ook anders, deel 2 van Stieg. Maar ik heb geheel in stijl voor een bio van Stalin gekozen. Er zijn altijd nog mannen die meer haten dan alleen vrouwen :-)
Hopelijk valt er de komende dagen ook nog wat te shoppen. Tot nu toe al twee 60er jaren filmposters op de kop getikt. Morgen naar de vlooienmarkt!