Bier en Borjomi

Een r mag dan wifi op het dakterras zijn, er is helaas geen licht. En het protserige presidentiele paleis aan de overkant van de rivier geeft heel veel licht, toch niet genoeg om comfortabel bij te typen. Dat moet nu dus bij het licht vn het beeldscherm. Kijk dus niet op van rare typefouten.
De eerste dagen Tbilisi waren vooral erg wrm. Dat is weer even wennen. Het looptempo dient weer enigszins te worden verlaagd. De reis was tamelijk erg, en hoop ik snel te verdringen. Aankomen om 4 uur 's nachts is ook niet ideaal. Zeker als je dan pas om 14 uur je hotel in mag.
Maar op dag 1 al meteen diverse locale highlights meegepikt. Ontbijt met Khachapurï, een versgebakken deeg=ding met heel veel boter en kaas erin en een ei erop. Vult lekker. En een flesje Borjomi erbij, een beetje ziltig bubbel bronwater dat hier uit een natuurgebied in de buurt komt. Heel erg lekker en goed in de hitte. Daar heb ik inmiddels vele liters van verslonden. En ook het bier valt erg goed. Menige local drinkt dat al bij het ontbijt, wat mij dan weer net iets te ver gaat. Maar later op de dag is het erg goed te doen. Van het kwijtraken van de vetrollen zal, ondanks het vele lopen en zweten, dan ook wel niet veel terecht komen.
De National Gallery pakte flink uit met een zaal met 27 werken van Pirosmani, de bekendste Georgische schilder van rond 1900. Een soort naieve surrealist. Rousseau meets Delvaux, en dan Orthodox. Nu ook nog te zien in Dordrecht, of all places. Met dank aan Myrthe voor de tip.
Ook de archeologische schatten waren spectaculair. Met goud uit Colchis. Waar Jason ooit naar op zoek was. Iets met het gulden vlies. Om uw klassieken nog eens op na te lezen...
Qua klassieken en geschiedenis wordt het hier hoe dan ook een beproeving. Ik vrees dat ik flink zal moeten googlen en wikipedien om alles op te frissen.
Tbilisi is verder eigenlijk een grote bouwput. de oude stad wordt, naar mijn smaak iets te glad, gerestaureerd. In de nieuwe stad moet veel Sovjet beton wijken voor nieuwbouw. Niet iedereen is even blij met de vernieuwingen en prestige projecten. De meest in het oog springende moderne brug, een soort imitatie Calatrava, heeft al de bijnaam Always-bridge, vanwege de gelijkenis met damesverband-met-vleugels.
Morgen doe ik een klein tripje buiten de stad, en zaterdag begint de reis met een vlucht naar een gebied dat ik eigenlijk helemaal niet van plan was te bezoeken, wegens te moeilij: de regio Svaneti, tussen Abchazie en Zuid Ossetie, aan de voet van de Grote Kaukasus. Eeuwenlang zeer onbereikbaar, en dus ook vrijwel nooit overheerst door de vele invallende volkeren die de rest van het land geteisterd hebben. Maar nu dus een uurtje vliegen in een 15 persons vliegtuigje. En er schijnt inmiddels zelfs internet te zijn, dus .... wordt vervolgd!