Tainan en Taipei

Een kleine 6 uur voor vertrek, min of meer ingepakt, en dus nog tijd voor een laatste update. Nog twee dagen Tainan en 1,5 dag Taipei achter de rug, allemaal zeer aangenaam en een mooie afsluiting van de reis. De reis vanuit de bergen richting de bewoonde wereld verliep vlekkeloos. De bus van 9 uur was er ook daadwerkelijk en reed ook naar Chiayi, zoals beloofd. De tocht over de weg was aanzienlijk minder mooi dan de heenweg over het spoor, dus ik ben blij dat die treinreis gelukt was. In Chiayi nog koffie gedronken alvorens op de trein te stappen. Voorzien van een trein-lunch, deze keer nogal (varkens)vlezig uitgevallen, maar niettemin best lekker. In Tainan lag mijn hotel weer pal tegenover het station. Altijd makkelijk, zeker als het ineens weer 30 graden is. Het was een tamelijk curieus hotel, op de bovenste twee verdiepingen van een enorm gebouw, met daarin een bussstation en een parkeergarage en nog wat kantoren. De badkamer was waarschijnlijk de weirdste die ik ooit gehad heb: een vrij klein gedeelte met wastafel en bad, en dan een gangetje, met daarin een raam met uitzicht op de hal, naar een belachelijk groot gedeelte, zwart betegeld, met enkel een wc. Wellicht iets voor feestjes van Patricia P. Vanwege de hitte op het dooie gemakje dor de stad gaan slenteren. Meteen opvallend aangenaam van sfeer (niet dat het elders vervelend was). Zeer vriendelijke mensen, die allemaal glimlachten, knikten en gedag zeiden. Wellicht zag ik eruit alsof ik dat enorm nodig had.....
Tainan is de oude hoofdstad van Taiwan, en enkele van de belangrijkste en oudste tempels zijn er dus te vinden. Maar ze waren vooral ook allemaal druk in gebruik. Het was dus vooral leuk om ze voor de sfeer te bezoeken, minder als bezienswaardigheden.
Het ontbijtsysteem van het hotel bleek ook tamelijk eigenaardig. De vouchers die je kreeg waren goed vor besteding van 60 dollar bij de 7eleven in het gebouw. En met een andre bon kon je weer ergens koffie of thee halen. Aan een van de twee tafeltjes op straat de plakkerige witte boterhammen naar binnen gewerkt, gadegeslagen door een grote, avontuurlijke rat. Toen deze bij mij niets kon halen, trippelde hij maar het koffietentje in, tot grote consternatie van het wnkelmeisje, dat binnen no time op de toonbank stond te gillen. De concierge slaagde erin, gewapend met een paraplu, het beestje te verjagen. Aan de reacties van de mensen op straat was te merken dat dit geen dagelijks schouwspel was. Ik heb verder ook nergens ongedierte gezien. De tweede dag met de bus naar Anping gereisd, het havenplaatsje buiten Tainan, waar in 1624 de Nederlanders zich vestigden en Fort Zeelandia bouwden. Het zal okk weer eens niet. Tot overmaat van neo-kolonialisme was er ook nog een soort Holland-House gebouwd, een paar jaar geleden. Er werd gelukkig geen Heineken verkocht of Borsato en Hazes gedraaid. Omdat het zondag was waren er weer veel Taiwanezen. Het was weer een groot circus en vreetfestijn. Zeer vermakelijk uiteraard. Terug in de stad nog wat rondgezwalkt en een eindje meegeloen met een Mazu-optocht, nu eens een keer van begin- tot eindpunt. 's Avonds absurd goedkoop sushi-aan-de-lopende-band gegeten. Een euro per schoteltje, alles dezelfde prijs. Vrijwel uitsluitend onbekende vissoorten, allemaal lekker, en niet zoals we ze van de Japanner kennen.
Gisteren relatief vroeg op, om de snelst beschikbare sneltrein (niet de hogesnelheidslijn) naar Taipei te nemen. In ruim 3 uur bijna onderkoeld geraakt door een hyperactieve airco. In Taipei was het weer bewolkt, maar gelukkig droog en een graad of 20. Het hostel bleek angstaanjagend netjes en schoon te zijn, met een kamer die meer op een cel lijkt, dat dan weer wel. Maar keuze uit 5 wc's en 6 douches. Wat een luxe. Als uitje de bloemenmarkt en Jademarkt, ergens onder een fly-over-kruispunt in de stad, bezocht. Heel druk. Op de Jademarkt zowaar ook een mannetje met zonder Jade spullen. Voor een habbekrats een paar foto's van recreerende Japanners, uit 1939, gekocht. De Japanners hebben hier enkele decennia gezeten en relatief veel invloed nagelaten, niet van de verkeerde soort wat mij betreft. De Taiwanezen zien Japan ook niet als voormalige bezetter heb ik het idee. Qua eten en popcultuur is Japan overal aanwezig, meer dan de Amerikaanse cultuur bijvoorbeeld. Hoewel dat natuurlijk allemaal gaat veranderen na de wapendeal met Trump....
Een top-aanwezigheid uit Japan bleek in ieder geval de Uniqlo. Die kende ik uiteraard al langer; een soort MUJI maar dan alleen voor kleding. Alle basics die een mens nodig heeft, in een kleur of 10. En altijd de nodige "specials". Ze hebben ooit Murakami t-shirts gehad, en een kledinglijn met bloemenprints van Mika Ninagawa. Nu ben ik losgegaan op twee uitersten van grafische vormgeving: T-shirts met prints van een 200 jaar oude papiermaker en drukker uit Japan en de vrolijke cartoonfiguren van Line Friends uit Korea. Het liefst had ik er nog veel meer gekocht, maar een mens kan ook overdrijven. De dichtstbijzijnde winkel in Europa is in Antwerpen......
Vandaag de wijk Wanhua, het oudste deel van de stad, bezocht. Te beginnen bij de longshan tempel, waar net het ochtendgebed gaande was. Met zingende nonnen in de tempel zelf, en meelezende en reciterende burgers op de pleinen er omheen. Heel stemmig. Veel kleine straatjes en donkere marktjs in het gebied eromheen. Ideaal om te slenteren, wat ik dan ook de halve dag gedan heb. Het laatste avondmaal gebruikt in een fantastisch vega buffet, de rijkst voorziene die ik ben tegengekomen. Smullen geblazen, tussen health-freaks en behaarden, voor 75 cent per ons.
Als het goed is rijdt sinds deze week de metro naar het vliegveld, dus ik kan vrij relaxed in 40 minuten de stad uit zoeven. Einde reis, einde verhaal. Voorlopig is het ook even uit met de pret en wordt er tot half juli weer volop gewerkt om de schouwburg, het Holland Festival en Julidans aan de man te brengen. Wat de zomer gaat brengen is nog niet duidelijk.......