sneeuw, deel 3: de finale !

na Kalpa voerde de weg steeds verder omhoog, naar steeds woester en kaler bergland. de wegen bleven over het algemeen verrassend goed, met hier en daar een instorting, die ter plekke wed gerepareerd, hetgeen voor oponthoud zorgde, waar ik niet rouwig om was. een file in de bergen is altijd weer een leuk kodak-moment.
zo kaal als het landschap was, toch waren er zo nu en dan weer groene oasetjes, in de vorm van kleinde dorpjes ( soms met maar 34 inwoners) met mooi onderhouden en ommuurde akkertjes. vooral veel aardappelen en erwten. ook doken er nu steds meer gebedsvlaggen en manimuurtjes op. soms zelfs midden op de "snelweg", waar het verkeer dan netjes in de juiste gebedsrichting omheen reed.
het plaatsje Nako, vlak bij de Chinese grens, werd het voorlopig hoogtepunt qua via paradijselijk. een hotelletje met uizicht op een meer, met daarachter een prachtig klein dorpje van witgepleisterde lemen huisjes, met een overweldigend bergmassief als decor. om stil van te worden.
stil is het voor mij overigens al vrijwel de hele reis; het is natuurlijk normaal al niet veel met mijn oren (nog even, dat verandert na deze reis...), maar hier op deze hoogtes is het echt een en al inwendig suizen; van de butenwereld dringt maar zo nu en dan iets door. de dames hebben dus alle ruimte om volop ongestoord te kunnen kwekken, zonder dat het mij te veel wordt :-)
zo klein en afgelegen (geen telefoonbereik) als Nako ook was, we hebben er wel een fantastische pizza op.
Tabo, de volgende stop, was voor mij eigenlijk het doel van deze hele trip. daar ligt het belangrijkste klooster, uit 996, van deze regio. maar zoals zo vaak met dit soort zaken, bleek dat enigszins tegen te vallen, en was d reis ernaartoe veel boeiender. ik had een enorm klooster op een bergwand verwacht, maar het bleek vrij klein, en gewoon vlak, midden in het dorpje. het was dan weer wel zeer bijzonder, geheel uit bruin lemen muren opgetrokken. we hebben maar 2 van de interieurs gezien. volledig beschilderd, en vol met stuken beelden, die vrijwel perfect bewaard zijn. probleem was alleen dat je ze niet kon zien omdat het er zo donker was. met een zaklamp kon je hier en daar iets zien; heel spooky en spiritueel. de gebedsdienst, waar ik vanochtend om 6 uur voor opstond, werd uitgevoerd door slechts een monnik, die in zijn eentje de tekst opmompelde, en het hele arsenaal van trommels, toeters en bellen bediende. hij voelde zich, tercht, niet zo op zijn gemak, zo aangestaard door 4 toeries. hij moest immers ook wel eens geeuwen of in zijn neus peuteren.
voor de deur van het klooster heb ik dan nog mijn eerste grote aankoop gedaan: een gebedsdoosje (uiteraard) van ongekende omvang, vormgeving en schoonheid. met drie raampjes erin. zie je anders nooit. voor een ongekende prijs ook, natuurlijk. maar ik had gelukkig nog wat verjaardags-euri achter de hand.
de reis vandaag van Tabo naar Kaza was ook weer verpletterend mooi. langs het Dhankar-klooster, dat dus wel aan een bergtop hing. de pinvallei, langs een zeer brde kiezel-rivier-bedding, naar een groot kitsch-klooster, met wel hele leuke monnikjes.
nu dus Kaza, de grootste "stad" van de regio. we hebben hem in een kwartier doorkruist, op zoek naar internet. waar we nu dus tussen alleen maar Nederlanders inter zitten te netten.
morgen hebben we hier een wandeldag, daarna door naar Losar, vanwaar we via Keylong de reis naar Leh aanvangen.
daar is het voor mij weer bekend terrein. deze zijweg die we volgen is weer een absoluut hoogtepunt in mijn reiscarriere. gelukkig zijn de dames ook onder de indruk. helaas met wat ingewanderige ongemakken. daar staat gelukkig veel shopplezier tegenover :-)