Yinchuan heeft het! (behalve koffie)

Waarom krijg ik op nu.nl aanbiedingen voor tickets van New York naar Nantucket te zien? Omdat de VPN verbinding er voor zorgt dat mijn mobilette in Amerika is. Heel apart allemaal. Het internetten blijft hier een avontuur. Op de computer van het hotel in de lobby probeerde ik in te loggen op de site van ING. Dat lukte niet, blokkade. Op mijn mobiel via de VPN dus wel, maar betalen kan ik niet omdat ING problemen op mijn mobiel bespeurt. Wie controleert nou wie? Maar goed, geld is er weer; meer dan genoeg zelfs, dankzij het noodfonds van de private bankers in Krimpen en een onverwacht vroege uitbetaling van mijn werkgever, incluis het volop ingecalculeerde vakantiegeld.
En dan te bedenken dat je hier vrijwel niets nodig hebt. Het was jammer dat het hotel niets met mijn creditcard kon. 'Heeft u geen internationaal geaccepteerde kaart?' rolde er uit de vertaalcomputer van de receptie. Wat ik dan wel weer komisch vond. Maar eten kost dus niets. Entreegelden zijn te verwaarlozen (of het museum gewoon dicht zoals vandaag) en alle echte attracties liggen overal gratis op straat. Nou vind ik vrijwel alles interessant natuurlijk. Mocht u mij op instagram volgen dan wordt u wellicht al gek van alle gekkigheid die ik vastlegt. Maar mij vervelen de honden, ballonnen, dansende bejaarden en maffe etalages nog steeds niet.
Mijn aankomst gisteren na een geruisloos ritje in de nachttrein was erg vroeg, maar het duurde even eer ik de juiste bus naar de oude stad had gevonden. Yinchuan is absurd groot voor een provinciestad. Ruim 20 kilometer van Oost naar west. En ik moest uiteraard bijna het hele traject afleggen. De passagiers in bus 45 raakten collectief van slag toen deze vanwege de marathon afweek van de route. Ik zag op mijn mobiele kaart ook dat we de verkeerde kant op gingen, dus ben maar uitgestapt. Precies bij een meer met een eilandje en een tempel met een beroemde pagode. Op het plein werd getennist, het was nog niet te heet, ik had nog een mierzoete drinkyoghurt bij wijze van ontbijt en de tempel was prachtig en rustig. Daarvandaan was het nog wel even zweten de rest van de weg naar het hotel, maar dit was alvast binnen. Ondanks het creditcard gedoe mocht ik toch alvast mijn kamer in en later betalen. Opgefrist na een douche zowel geld als lunch gevonden in een knetterdrukke winkelstraat, of eigenlijk wijk. ''s middags wel even enorm in slaap gevallen, maar daarna weer fris on the road. In een hagelnieuwe koffietent koffie met een bijsmaakje gedronken. Waarschijnlijk van de nieuwe koffiemachine. Verder in de hele stad geen koffie meer gezien. Toen ik vanmiddag zelfs begon te verlangen naar dat bijsmaakje bleek die tent gesloten.
Gisteren de dag afgesloten met opera op het plein voor de drum (of Bell) toer. En vandaag de moslimbuurt bezocht. Gewoon de moskee in. Zonder mutsje. Veel halal slagers in de buurt. Die allemaal zaten te stralen tussen hun dode schapen maar helaas niet op de foto wilden. En waarom zouden ze ook.
Zelfs mijn mislukte bezoek aan de nieuwe stad (want museum gesloten dus) was op een bizarre manier nog interessant. Omdat het fris en druilerig was dacht ik fijn in een malle te kunnen lunzen. Maar niets van dat (m)all. Kilometers lange straten met enkel torenflats, enorme lege parken, kantoren, een enorm theater en wat scholen. De straten complete vierbaans snelwegen. De menselijke maat was er volledig zoek. De mensen te voet dus ook. Gelukkig bussen genoeg, dus daarmee kwam ik wel weer thuis.
Morgen een uitstapje, als ik de daartoe benodigde bussen weet te vinden. De attracties in de regio staan overal op posters, er is een heuse visite Ningxia campagne, maar nergens ook maar een enkele aanwijzing hoe er te komen. Dat wordt vast weer een leuk avontuur.