lang leve de vertraging

het hele leven is natuurlijk eigenlijk een grote vertraging, maar toch, als je op je verjaardag op het vliegveld komt en je krijgt van Alitalia een " unvoluntary rerouting" zoals ze het zo mooi noemen, dan is dat toch niet leuk. ik vlieg nu pas na twaalven, over Milaan ipv Rome, met vier uur wachttijd ertussen, zodat ik pas om half acht in amsterdam ben. en dan te bedenken dat KLM gewoon om 2 uur vanmiddag rechtstreeks vliegt. maar ja, dat krijg je als je een eeuwige koopjesjager bent.
net drie dagen hitte in Boekarest overleefd. beslist niet de mooiste stad ter wereld. zelfs het Tarom magazine vraagt zich in een artikel af waarom de stad zo lelijk is. je moeter enorm je best doen om er wat van te maken. er zijn wel mooie plekken, goeie musea en leuke cafees, maar je loopt je te pletter om er te komen, tussen alle dampende autoos.
maar goed, ik ben in het Ceaucescu-paleis geweest. te monsterlijk voor woorden. 1/6 van de stad is er voor gesloopt om het te kunnen bouwen. echte dictator-kitsch. en het erge is dat de meeste mensen in het groepje van de verplichte toer het toch moooi, of op zijn minst indrukwekkend vonden. zo zie je maar, het werkt wel. architectonische dictatuur. verder ook nog leuke tentoonstellingen gezien, mooie musea; op fijne terrasjes gezeten. en gisteren gewoon heel ordinair op de hotelkamer naar de opening van de spelen gekeken. Zhang Yimou had z'n werk goed gedaan. alleen die binnenkomst van de atleten duurt veel te lang. er komen tegenwoordig ook steeds meer landen bij, met al die afscheidingen. ik vrees dat over 4 jaar Zuid-Ossetie ook meedoet....
ik ga nog even de laatste Lei omzetten in wat dure vliegvelddrank. tijdens de eerste vlucht naar Milaan ga ik maar meteen lunzen met Chianti. Prosecco zullen ze wel niet hebben aan boord :-)
Toedels!