in europa

ik ben hem nog niet tegengekomen, maar je verwacht hem hier ieder moment, onze nationale troetel-historicus Geert Mak. ik ben hier namelijk echt midden In Europa. op iedere straathoek slaat de geschiedenis je om de oren. een geschiedenis overigens, die ik niet heel erg goed paraat blijk te hebben. hongarije is zo ongeveer overal bij betrokken geweest, en heeft overal net tussen gezeten. van de vroege machtscentra Rome en Constantinopel, via het Habsburgse en Ottomaanse rijk, tot Rusland en West Europa. het was altijd van alles een beetje, maar nooit echt iets helemaal.
dus er is hier erg veel verschillends te zien, en niet alleen maar boeren schuren en landleven, zoals pa en moe veronderstelden. wel is het zo dat alle bezienswaardigheden opgeleukt zijn tot toerie-bestemming en gebukt gaan onder een iets te hoog kantklosgehalte. maar wie ben ik om daar over te klagen? de meeste toeries smullen ervan. dat doe ik dan weer van de taartjes, de ultieme erfenis van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie. zelfs de McCafe heeft hier een uitgebreid assortiment!
in boedapest veel musea gedaan, vanwege een dag regen, maar vooral ook omdat er veel moois te halen viel. ook een dagtochtje naar Szentendere, eeuwenlang een veilige haven voor gevluchte Serviers geweest; dus vol met Barokke orthodoxe kerken, vol met ikonen.
in Kecskemet vierde vooral de Art Nouveau hoogtij. soms een beetje over the top, maar wel bijzonder.
nu in Szeged, een fraaie stad, op de grens met Servie en Roemenie. leek mij de perfecte uitvalsbasis om de grens over te gaan. maar dat blijkt niet zo te zijn. wel voor Servie, maar daar hoef ik nu even niet naartoe. voor Roemenie moet ik toch een kleine treinomweg maken, maar als het goed is rij ik morgen naar Timisoara. ook alweer zo'n historisch beladen plaats.
dan is het nu wel eens tijd voor de lokale specialiteit, de vissoep. een mens moet tenslotte ook wel eens een hapje eten.