seoul fusion

alle aandacht ging de afgelopen week dan wel uit naar meneer David Blaine, omdattie drie dagen ondersteboven in New York gehangen had, maar persoonlijk heb ik drie dagen zonder slaap door Seoul gelopen. en das ook niet niks. tel daar alle fijne nieuwe indrukken bij op, en ik ben niet allen vieziek, maar ook spiegies geheel uitgeput geraakt.
gisteren wel voor het eerst het gevoel gehad dat ik de Koreaanse slag te pakken had; en afgelopen nacht eindelijk min of meer normaal geslapen, dus het komt allemaal weer geheel goed. vanochtend nog een dagje bijgeboekt in het hotel, want ik was er nog niet aan toe om vandaag al weg te gaan.
qua activiteiten twee topdagen achter de rug. ik zal niet alle celadon-vaasjes en calligrafie-rollen opsommen die ik gezien heb, maar toch een kleine samenvatting: het Leeum Museum, bestaande uit drie gebouwen, ontworpen door Mario Botta, Jean Nouvel en onze eigen Rem Koolhaas. Zijn vleugel was helaas dicht, maar de anderen boden meer dan genoeg. Klassieke Koreaanse kunst en internationale moderne kunst. van 12e eeuwse stenen schaaltjes, tot een pillen-wand-relief van Damien Hirst. tussen die uitersten schiet het hier steeds heen en weder. vandaag het National Museum of Korea, met highlights uit de nationale kunstgeschiedenis, tot een multimedia expo in het Seoul museum of Art, met hypermoderne videowerken en anderssoortige installaties. onze nationale trots werd opgehouden door een foto van Guus Hiddink in het eerste museum, op het sportjackje geborduurd, en een mooie installatie van Gerald vd Kaap in het tweede, waarin bling-bling jongeren uit de Bijlmer vertellen over hun verwachtingen van het leven. die Koreanen snapten uiteraard mijn gelach helemaal niet. het amsterdams was niet ondertiteld :-)
gisteren gelunst in Apgujeong, een super-hippe-winkelwijk, waar de shops boutiques heten en de menukaarten in de cafees een calorie-indicator hebben; en waar ik dus eigenlijk helemaal niet thuis hoor, maar waar ik dan weer wel graag even rondneus. gisteren de dag afgesloten op een straat-theater-festijn in de binnenstad, vol foute zangeressen en oubollige komische duoos op leeftijd. en vandaag vanaf de Seoul Tower over de stad uitgekeken, badend in het neon- en verkeerslicht.
's avonds kijkt vrijwel iedereen in de metro naar hetzelfde tv-programma op zijn mobieltje; en voor de oudere, niet multimediale medemens staan er dan op de perrons, tuusen de drank- en snoepautomaten, boekomaten; kun je tijdens de reis tenminste een boekje lezen, zoals de mini-biografieen van Oprah Winfrey of Hillary Clinton.
morgen op de trein naar.....dat zie ik morgen wel weer. het doet er eigenlijk niet zo toe.