de film was beter.....

na twee dagen in de natuur ben ik weer terug in de stad. en wat voor een. Busan is een echte havenstad, en verhoudt zich tot Seoul als Rotterdam tot Amsterdam. ik kan gewoon gratis internetten op de hotelkamer. de straten voor het station, waar ik naast logeer, zijn gevuld met restaurants en winkels met Russische namen en opschriften. en het stikt er van de Svetlana's die de kost verdienen in weer andere etablissementen.
maar gisteren zat ik dus nog in de wildernis. nou ja, de natuurbeleving is hier toch wel van een vreemde soort. ik was in een van de kleinste, minstbezochte parken, maar toch stikte het er al van de wandelaars op maandagmorgen. allemaal gekleed alsof ze naar het Everest Basecamp moesten. terwijl het eerste deel van het park enorm brede paden, met hekjes en wegwijzers had. en toiletgebouwen (!) en bordjes hoe ver het was naar het volgende toiletgebouw (!!). en drankautomaten. en zelfd rookruimtes. u begrijpt, helemaal natuur naar mijn hart :-)
maar na de route langs de drie watervallen, waar iedereen voor komt, en waar nu eigenlijk nauwelijks water uit viel, begon ik aan andere koek. toen was het zoeken naar de paden, of wat daar voor doorging, en vooral enorm klimmen. in een folder die je bij de ingang kreeg stonden wat nuttige tips voor het bdwingen van het park; de eerste was dat je toch vooral je eigen "level of fitness" moest (er-)kennen. nou heb ik uiteraard een abominabel level, maar toch beklim ik altijd alles, luis puffend, steunend en briesend. en ook deze keer wist ik de twee pieken op de route te halen. beloond met fraaie vergezichten uiteraard. een deel van de route vergezeld door de vuilnisman. ja, er loopt daar iedere dag braaf een mannetje met een plastic zak om al het zwerfvuil te verzamelen.
overnacht in een kale kamer bij een thuis-verhuurder. had de bazin van een restaurant even voor me geregeld. zij deed verder uiteraard ook al mijn catering.
en dan vanochtend, in alle vroegte, kon ik dan eindelijk naar het meertje uit Spring, Summer etc.
het is het Jusanji reservoir; eind 18e eeuw gegraven om de waterhuishouding in het gebied een beetje te kunnen reguleren. er groeien enkele grote Koreaanse wilgen in, die voor de sfeervolle plaatjes zorgen, als je er tenminste op het juiste moment bent. nu was het duidelijk niet de juiste tijd van het jaar, en niet het juiste moment van de dag. het waterpeil was dusdanig laag dat de wilgen niet in het water stonden. en de zon was al iets te hoog, zodat de fijne ochtendmist al weg was. jammer, maar het was niet anders. evenzogoed was het wel een mooi plekje, maar toch, een lichte anticlimax was het wel. bij thuiskomst toch de film nog maar eens bekijken.
na Busan hield mijn planning eigenlijk een beetje op, dus geen idee wat er nog gaat volgen....