kuren in een paleis

wat fijn dat jullie allemaal zo meeleven met mijn koude tenen en andere ongemakken; en dat jullie er collectief van aan de drank gaan. dan zal ik er nog wat borrel redenen bijgeven: ik heb spierpijn, een wond op mijn kop (ook standaard procedure alhier), ravijnen van kloven in mijn hielen en ik ben werkelijk verschrikkelijk verkouden. een hoofd vol. het lijkt wel badedas wat eruit komt. bij gebrek aan drank heb ik mezelf nu in Jodhpur op een verblijf in een paleisje getracteerd. een 18e eeuwse havelli, omgebouwd tot hotel. voor nog geen 50 euri heb ik dan een maharaja-size bed, een zitje, met tv en minibar, een bureau, een riante badkamer; maar verder vooral veel historische couleur locale, in de vorm van fraai houtsnijwerk op de dakbalken, historische foto's aan de muur, en een terras met een eigen schommel. heel prettig toeven dus.
vandaag al hijgend en met een droge mond van het luchthappen het fort bezocht. dat was helaas een hele klim. maar de weg erheen was qua ochtendstraatleven minstens zo leuk als het fort zelf. met als pittoresk hoogtepunt een geit in een pyjamabroek. prijsplaatje uiteraard. op de terugweg raakte ik hopeloos verdwaald in de oude stad; niet dat dat erg was, want het was een leuke tocht door de blauw geschilderde straatjes. veel koeien en honden. de koeien lijken trouwens overal geprivatiseerd. had ik dat al verteld? dacht eerst dat het alleen in Bombay was, maar ik zie het nu overal. koeien lopen niet meer zomaar de hele dag hun eigen gangetje te gaan, maar worden min of meer bijelkaar gehouden door mannetjes of vrouwtjes, bij wie je dan voor een paar roepies wat groenvoer kunt kopen om aan de beesten te voeren. zo is iedereen blij: de vrome hindoe kan z'n heilige koeien blijven vereren, en het verkeer heeft er niet meer zo'n last van. je zou denken dat je na 6x india een keer op die beesten uitgekeken raakt, maar ik ben nog steeds als een kind zo blij als ik ze ergens tegenkom. geldt natuurlijk ook voor apen. en wat te denken aan de zwermen roofvogels, die ik bij gebrek aan Dorrestijns vogelgids maar de grauwe kiekendief noem, omdat ze er zo uitzien. die zwermen hier rond zoals bij ons de spreeuwen. het zijn hier echt stadsvogels. op het dakterras van mijn paleisje vissen ze het eten haast van je bord. nadat de overvliegende aalscholvers net voor een verse extra dressing hebben gezorgd :-)
qua eindfase van de reis heb ik me een beetje verrekend. dacht de hele 26e nog in Delhi te hebben, maar ik vlieg natuurlijk 's nachts, dus de 25e is eigenlijk de laatste dag. ik blijf hier nog een dag, en dan via Jaipur, of rechtstreeks naar Delhi. wordt hoe dan ook veel en ver reizen......daarom eerst nog een extra dagje kuren in mijn paleisje tot het hoofd weer leeg en helder is.