Verworpenen der aarde, reist eerste klas !

Zit ik ineens in een hostel vol Olga's en Svetlana's, boven een Yakitori restaurant. De dames hebben net enorm eten afgehaald zo te ruiken. Gelukkig heb ik hier wel een eigen kamer.
De reis hierheen verliep geheel ongepland in ongekende luxe, in de businessclass van de Sapsan, de hoge snelheidslijn tussen Petersburg en Moskou. Gisteren op het station lukte het me niet om de gewenste tickets uit de automaat te krijgen, dus ik moest het via het loket doen. Dat ging redelijk vlot, maar waarschijnlijk heb ik een keer een vraag teveel met 1 beantwoord. Ja, het is maar voor 1 persoon, maar er werd blijkbaar om de klasse gevraagd. Of de loketdame vond gewoon dat ik het nodig dan wel verdiend had. In ieder geval zat ik nog maar net op mijn plek of mijn tafeltje werd gedekt en ik kreeg te eten en te drinken. Terwijl de meren, moerassen, datsja's en eeuwig zingende berkenbossen langs het raam voorbij schoten, kon ik mijn eten nuttigen. Niet onaangenaam.
Het station in Tver bleek grondig in de verbouwing te zijn. Zelfs de uitgang kon ik niet vinden. Maar eenmaal buiten had ik dan weer wel meteen een rammelende tram 11 naar de binnenstad. En in de tram dan weer een engels sprekende man die het adres van mijn hotel meteen ging googlen op zijn mobilette, want daar had hij nog nooit van gehoord. Maar via de achterdeur van de Yakitori was er wel degelijk een hostel op het aangegeven adres. Morgen heb ik tot 4 uur om sight te seeen alvorens, weer eerste klas, door naar Moskou te reizen.
de dagen in Novgorod waren nog zeer aangenaam. Omdat mijn geplande uitje op 1 mei niet doorging, wegens niet of minder rijdende bussen, viel ik met mijn neus in de lokale 1 mei viering. Eerst de viering door de Communistische partij, samen met de Komsomol jongeren en een handjevol mensen van de Sociaal-demokratische Jabloko. In optocht, met fanfare, naar Lenin; voor gezang en een eindeloze reeks toespraken. Dat lijkt allemaal vreselijk uit de tijd, maar dat ligt toch iets genuanceerder. De hier vertegenwoordigde partijen zijn degene die nog enige invloed hebben tegen Poetin. Het zijn de mensen die nog iets om hun land geven en niet alleen om hun portemonnee. Mijn sympathie hebben ze en ik kon enig kippenvel bij de internationale niet onderdrukken.
Later op de dag was er nog een optocht van alle plaatselijke verenigingen, sportclubs, bedrijven en dergelijken. Enkele dames van mijn hotel liepen ook mee. Er waren bandjes op het plein en vertier voor jong en oud; een ritje op een pony of een lama, op de foto met een aap of een uil of een raaf. En vooral veel gegrild vlees en bier natuurlijk. Alle bezienswaardigheden waren daardoor dicht, maar die heb ik vandaag nog meegepikt. Een museum met de mooiste ikonenverzameling van het land. Een kerk met fresco's van Theodorus (of zoiets) de Griek. En een mooi aan de rivier gelegen klooster. En dat alles met veel zon en lekker broodjes en taartjes..