deel 9 en 10

Being Jasper Gilijamse......

Fuzhou, 8 april 2012

Het kan toch altijd nog weer een beetje gekker. En Fuzhou doet hard z'n best om de kroon te spannen. De aankomst hier was niet heel erg veelbelovend. Het regende, dus alles zag grauw en grijs. Ik had geen idee op welke van de drie busstations ik aankwam, dus ook niet in welk deel van de stad ik was. Dus maar een taxi genomen naar een hotel in het centrum; niet een hotel waar ik in wilde, maar eentje uit de gids die ik kon aanwijzen aan de taxichauffeur, en daarvandaan kon ik dan lopend verder zoeken. De taxi reed een enorm eind, wat volgens mij vanaf geen van de drie stations zou moeten kloppen, maar wie weet kwam ik toch uit een heel andere hoek. Net toen ik overwoog om de chauffeur nog maar eens te vragen, stopten we voor het gevraagde hotel. Dat was er duidelijk een boven mijn budget, dus ik ging op zoek naar een van de twee hotels die ik de avond tevoren op Agoda had bekeken. Ik passeerde daarbij meteen het grote beeld van Mao. Gelukkig kom ik die ook nog een keer tegen. Een reis door China is toch niet compleet zonder de grote roerganger. Het tweede hotel van mijn lijstje was enorm groot, en het was er enorm druk (voor een trouwfeest, bleek later). De prijzen op het bord bij de receptie waren niet veelbelovend. Op de website ging het om heel andere bedragen. Gevraagd naar een kamer kreeg ik nog weer een andere prijs te horen. Eigenlijk nog steeds iets boven budget, maar net acceptabel, en ik had geen zin om verder door de regen te sjokken. Ik kreeg een kaart mee voor kamer 998. Nou was het dus een groot hotel, maar 98 kamers op 1 verdieping leek me wat overdreven. Bovengekomen bleek er dan ook alleen maar kamer 1 t/m 32 te zijn.......en een kamer 998. Helemaal aan het einde van de gang, bijna in het noodtrappenhuis, bleek nog een extra deur. Ik was bang dat mijn Parijs ervring zich zou herhalen en dat ik werd afgescheept met een afgedankte personeelskamer, inclusief bedbugs. Maar niets bleek minder waar. Die verborgen deur bood toegang tot de wondere wereld van een heuse 2-kamer suite ! Met 2 badkamers!! Een met een bubbelbad en een met dochecabine met 7 douchekoppen. En in zowel slaapkamer als living een enorme tv. En uitzicht op een prachtige betonnen flatwijk, met een achtergrond van wolkenkrabbers. Ik voelde me een enorm misplaatste VIP. Ik moet nog steeds lachen om mezelf als ik van de ene naar de andere kamer loop. En dan werd er net ook nog aan de deur geklopt, stond er een dame in uniform, met een oortje, om een schaaltje met twee zakjes nescafe en twee cakejes te geven. Ik probeerde nog duidelijk te maken dat ik niets besteld had, maar ze bleef aandringen, dus ik vermoed toch dat het een gift was. Het is wel fijn om broemd te zijn :-)
Van Fuzhou zelf weet ik nog niet zo goed wat te denken. Ben alleen nog maar even vanuit het centrum naar de rivier gelopen, in de hoop daar een boottochtje te kunnen maken. Maar de boten varen alleen 's avonds. Het avondeten was wel weer een succes, bij Ajisen Ramen, een Japanse keten. Veel lekker eten voor weinig. Ik hoop dat het morgen droog is, dat loopt toch wat lekkerder rond. Moet een treinkaartje naar Wuyishan zien te scoren (dat kan het hotel hopelijk regelen) en een vliegticket van Wuyishan terug naar Xiamen.


.....op soppende sokken

Fuzhou 9 april 2012

lang kan het regenen? Wel, in ieder geval twee dagen achterelkaar. Dan is zo'n appartement natuurlijk lekker, maar ik wil ook wel wat van de stad zien. Eerst maar even zaken gedaan in het businesscenter. Een treinkaartje voor morgen naar Wuyishan, en een vliegticket voor de 14e terug naar Xiamen dus. Dan zelf via internet ook maar alvast een hotel in Wuyishan geboekt. Dat blijkt toch wel voordeliger dan ergens spontaan aanwaaien. De weersverwachtingen voor Wuyishan zijn helaas ook niet heel erg geweldig. Of zeg maar gerust slecht. Straks kan ik van die beroemde 36 peaks, en de 9 bochten in de rivier, helemaal niets zien. Dan ga ik denk ik maar een libretto voor een Chinese Opera schrijven, over perikelen in een theater. Die hebben me namelijk de afgelopen dagen ook bezig gehouden....
Omdat het er niet naar uitzag dat het weer zou veranderen, ben ik toch maar de straat opgegaan. Het was niet koud, maar wel heel nat. Na een onmogelijke oversteek waren mij sokken al doorweekt. Wat er in de luxe mall tussen de Gucci en Armani winkels heel sneu uitzag. Gelukkig was het toen al weer bijna lunstijd, dus aan de pizza bij Jazzy Pizza :-)
En voorwaar, het klaarde daarna ietsjespietsjes op. Zo kon ik nog redelijk aangenaam een van de laatste oude wijkjes van de bekijekn. De 3 lanes and 7 alleys. Een soort 9 straatjes maar dan in Ming en Qing decor. De hoofdstraat was vooral geheel nieuw opgebouwmaar de zijstraten leken vrij echt, met een paar mooie huizen. .....en een Starbucks. Gekkigheid.
Gedurende een uur of twee het toen zelfs helemaal droog. Precies op tijd om het westelijke park te bezoeken. Waar vooral veel gewandeld werd. Het was er mooi stil en grijs.
Terug in het hotel lagen de tickets voor me klaar. Na weer een heerlijke maaltijd bij Ajisen heb ik vergeefs geprobeerd nieuwe schoenen te kopen. Het enige merk dat maat 45 kon leveren bleek Adidas. Maar die waren toch nog te klein. Het was dan ook een Franse maat. Vast bedoeld voor de dwergenvoetjes van Sarko.
Als toetje van de dag werd ik in een steegje naast het hotel, voor de ingang van een klein buurttempeltje, vergast op een stukje opera. Voor 10 bejaarden en een verdwaalde toerist. Heel schattig.
Morgen heel releaxed de trein van 11 over 10, dus geen gehaast. Voor een rit van 6,5 uur , dus ook wat dat betreft geen gehaast. Slow travel noemen we dat.
Ik probeer nog wat plaatjes toe te voegen, maar het internet is hier weliswaar gratis, maar zeer traag. Slow connections noemen we dat.